Στίχοι Δεν το περίμενα ποτέ πως θα ερχόταν η στιγμή Που θα στηνόσουν στο φανάρι δίπλα μου με κάποιον άλλον Ανάθεμα σε Στο κάθισμα του να χεις γείρει να χαϊδέψει με στοργή Τα ίδια μαλλιά που είχα κλάψει πάνω τους δεν με λυπάσαι
Να μη γυρίσεις να κοιτάξεις δίπλα σε παρακαλώ Καταστρέφομαι και κλαίω Τη ζωή μου και ότι ωραίο είχαμε ζήσει Θα μπορούσες να διαλύσεις μ’ ένα βλέμμα
Δεν το περίμενα ποτέ πως θα ερχόταν η στιγμή Που τόσο δίπλα μου θα ήσουν Κι όμως τόσο μακριά μου Δικαίωμα σου Μα πριν ανάψει το φανάρι και χαθούμε στη βροχή Παράθυρο άνοιξε να μπει Και στο δικό μου το άρωμα σου
