Ο Νίκος Οικονομόπουλος, ο καλύτερος λαϊκός τραγουδιστής της γενιάς του, είναι ο πρώτος που έπιασε τον “σφυγμό” του κόσμου και την στροφή του σε πιο λαϊκά ακούσματα και τολμά μετά το Τώρα Τι Να Το Κάνω να κυκλοφορήσει ένα ερωτικό ζεϊμπέκικο, με την συμμετοχή σε αυτό του Βασιλιά των λαϊκών μουσικών οργάνων, το Μπουζούκι και κόντρα στους δήθεν, που ήθελαν εδώ και καιρό την εξαφάνισή του κυκλοφορεί το Δυο Ζωές.
Στη νέα αυτή πιο λαϊκή μουσική στροφή, δε θα μπορούσε να βρει καλύτερους συμπαραστάτες από τον Γιώργο Σαμπάνη και την Ελένη Γιαννατσούλια, δύο δημιουργούς που του έχουν χαρίσει πλήθος επιτυχιών.
Ο Γιώργος Σαμπάνης έχοντας συνεργαστεί με τον Νίκο Οικονομόπουλο σε πολλά τραγούδια με ποικίλους ήχους, από το «Πού Θα Με Πας» και το «Τρύπα Στην Καρδιά» μέχρι το «Είναι Κάτι Λαϊκά» και «Για Κάποιο Λόγο», έγραψε αυτή τη φορά ένα μοναδικό ζεϊμπέκικο.
Η Ελένη Γιαννατσούλια, η οποία έχει συνεργαστεί και χαρίσει στον Νίκο Οικονομόπουλο μεγάλες επιτυχίες, που έχουν αποτελέσει ορόσημο για την καριέρα του, όπως τα τραγούδια «Για Κάποιο Λόγο», «Είναι Κάτι Λαϊκά», «Εννοείται», «Εξαιτίας Σου», «Ώρα Να Πηγαίνω», «Για Χίλιους Λόγους», «Δεν Είσαι Εντάξει», «Τι Θα Κάνω Με Σένα», «Μου ’Πε Μια Ψυχή» κ.ά., δίνει ξανά τον καλύτερο εαυτό της, με στίχους που ο κάθε ένας από εμάς τους απλούς ακροατές, μπορεί να τους κάνει ′δικούς′ του.
Καθοριστική συμμετοχή και συμβολή στο νέο υπέροχο οπτικοποιημένο τραγούδι του Νίκου Οικονομόπουλου έχουν και οι Γιάννης Δουλάμης με τη Διεύθυνση Παραγωγής, ο Κώστας Καλημέρης με την Εκτέλεση της μουσικής παραγωγής , στην Ενορχήστρωση τον προγραμματισμό και στα πλήκτρα είναι η Μαρία Παπαδοπούλου, στα Τύμπανα ο Άλκης Μισιρλής, στο Μπάσο ο Γιάννης Γρηγορίου, στις Κιθάρες Ευριπίδης Ζεμενίδης, στο Μπουζούκι ο Μανώλης Καραντίνης και ο Νίκος Πασσαλίδης και στη Δεύτερη φωνή, ο πανταχού παρόν Άκης Δείξιμος.
Το «Δυο Ζωές» κυκλοφορεί από τη Minos EMI.
Στίχοι:
Μια ζωή λύπες σου… ραγίζω που με ράγισαν σαν γυαλί
Μια ζωή σ’ αγαπώ γι’ αυτά που άλλοι σ’ άφησαν
Μη ρωτάς το γιατί
Κι έχω πει
Μια ακτή στα μέσα μου, το βλέμμα σου το ζεστό, το βαθύ
Μια ζωή να ‘μαι ο αέρας και το αίμα σου δεν αρκεί
Δυο ζωές να είχαμε κι οι δυο
Δυο ζωές εσένα ν’ αγαπώ
Που όσο σε κοιτάω, τόσο και διψάω
Το φιλί σου στόμα μου γλυκό
Δυο ζωές να ζούσαμε εδώ
Να ξυπνάμε σ’ ίδιο ουρανό
Να σου λέω «μείνε, οι ζωές μας είναι
μια σταγόνα στον ωκεανό»
Μια ζωή θα το σκας για να ‘σαι πάντα θέμα μου στην ψυχή
Θα γυρνάς, ρίγος θα το διαπερνά το δέρμα μου
Των χεριών η αφή
Μια ζωή τα κρυφά και τ’ άλλα που δε λέγονται
Η σιωπή θα τα πει
Δυο κορμιά θα ‘μαστε που αγκαλιά θα καίγονται
Μα γι’ αυτό δεν αρκεί μια ζωή