ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΖΩΝΑΚΗΣ – Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΖΩΝΑΚΗΣ – Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι | ΝΥΧΤΑ ΣΤΟΝ ΡΥΘΜΟ

Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι, σβήνω τα φώτα κι αργά σε γεύομαι, όπως σε θέλω σε φαντάζομαι, με το μυαλό μου ξανά διχάζομαι. Και τότε η νύχτα παίρνει διάσταση απο τον Άδη ως την Ανάσταση κι απο το λίγο μέχρι το άπειρο και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον. Όπως σε θέλω σ’ ονειρεύομαι, μαζί σου είμαι κερί που καίγομαι, όπως σε θέλω σε φαντάζομαι, γίνεσαι ρούχο που το σκεπάζομαι. Και τότε η νύχτα παίρνει διάσταση απο τον Άδη ως την Ανάσταση κι απο το λίγο μέχρι το άπειρο και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον και τότε η νύχτα φέγγει επ’ άπειρον.