Χρήστος Μάστορας – ΜΕΛΙΣΣΕΣ “Είχα κάποτε μια αγάπη”
Είχα κάποτε μια αγάπη που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
Είχα κάποτε μια αγάπη που έσταζε φωτιά, χαρά και μέλι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
Στο ποτήρι μου που πίνω, ωχ αμάν
Στο μυαλό μου δύο λέξεις γυρνάν
Κι αν στο σπίτι σου απ’ έξω με παν
Μη σκεφτείς να με μαζέψεις
Είχα κάποτε μια αγάπη, που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει
Είχα κάποτε μια αγάπη, σαν παλιό σμυρνέικο τσιφτετέλι
Τώρα πλέον γίνομαι κουρέλι με ζεϊμπέκικο βαρύ
Στο ποτήρι μου που πίνω, ωχ αμάν
Στο μυαλό μου δύο λέξεις γυρνάν
Κι αν στο σπίτι σου απ’ έξω με παν
Μη σκεφτείς να με μαζέψεις
Είχα κάποτε μια αγάπη, που τη ζήλευαν θεοί κι αγγέλοι
Τώρα ξέρω πλέον ούτε θέλει, λέει ούτε να με δει